Asgjë s’na bashkon më shumë se të qenit bij. Larg syve është një deklaratë dashurie ndaj pushtetit të letërsisë, aftësisë së saj për t’iu avitur të vërtetave përndryshe hermetike. Duke rindërtuar me fuqinë mjeshtërore të krijimit të imazhit që rrëfimtaria ngërthen në vetvete panjohshmërinë e një lindjeje, arsyet e një largësie, Paolo di Paolo arrin të përmbysë largësinë nga zemra që lë të kuptojë titulli. Një histori rreth peshës së rrënjëve, rreth faktit se si bëhemi vetvetja.
Batsheba Evërdini, një vajzë e pavarur dhe çapkëne, shkon në Uedhërbëri për të drejtuar fermën më të madhe në zonë. Prania e saj autoritare, diçka e rrallë për kohën, tërheq vëmendjen e tre mëtuesve krejtësisht të ndryshëm nga njëri-tjetri: Boldvudi, një fermer xhentëlmen; rreshter Troi, një joshës i lindur; dhe Gabrieli, një bari i devotshëm. Secili, sipas mënyrës së tij, ia pështjellon mendjen dhe zemrën Batshebës sonë, çka do të sjellë kërcënimin e stabilitetit të gjithë komunitetit.
Ne pak faqe te mgjeshura ,Sophie Daull di te eksploroje dhe te shprehe qenien e saj intime permes mestaforash te forta ,nje perzierje mes dhunes dhe poezise.
Ndërsa lexon librin Lavdi Katalonisë, Spanja të vjen e gjallë para syve me qytete, male dhe njerëz; vuajtjet e gëzimet e shkrimtarit bëhen edhe të tuat. Vuajtjet e tij nga i ftohti në llogore të mbushin trupin me drithërima ndërsa sikleti i mungesës së duhanit në mes të stresit të luftës të hedh në këmbë dhe të bën të ndezësh edhe ti një cigare sa për t’u siguruar se nuk të mungon. Shpresa e tij për një shoqëri të barabartë të mbush me shpresë edhe ty. Ndërsa qëndronte në llogore, kryesisht pa bërë asgjë të vlefshme për demokracinë, siç e përshkruan ai pjesëmarrjen e tij në luftë, Orwell qëllohet në qafë nga një plumb i hedhur nga një snajperist nga llogoret fashiste. Përshkrimi që i bën Orwell plagosjes së tij është i tillë sa të shkon dora instinktivisht në qafë se mos plumbi të ka zënë edhe ty vetë gjatë leximit.“Shkrimtari më i madh i shekullit të njëzetë”. Philip French, Observer “Një shkrimtar që mbetet kaq fort bashkëkohor edhe sot… Orwell tha të vërtetën”. Christopher Hitchens “Ai pa përmes çdo gjëje, sepse ai mund të shihte edhe nga vetja. Shumë shkrimtarë dhe gazetarë janë përpjekur të imitojnë qartësinë e tij të veçantë, por nuk kanë arritur të zotërojnë diçka të krahasueshme me autoritetin e tij moral”. Peter Ackroyd, The Times. “Syri i pafajshëm i Orwellit ishte shpesh perceptues dhe shkatërrimtar… një njeri që pa në botën e tij me habi dhe e shkroi saktësisht atë që pa në një prozë të mrekullueshme”. John Mortimer “Heroi im”. Tom Stoppard “Ai e quajti punë të thoshte të vërtetën, në një kohë kur shumë bashkëkohës të tij besonin se historia kishte dhënë urdhër të gënjenin…. puna e tij vijon të jetë aq e qartë dhe e rreptë, sa edhe në ditën kur u shkrua.” Times. “Çdokush që dëshiron të kuptojë shekullin e njëzetë do të duhet të lexojë Orwellin”. The New York Review of Books.
“Lepur, vrapo” është romani i parë i tetralogjisë së Lepurit, që përcaktoi vendin e John Updike si një prej autorëve më të rëndësishëm amerikanë. Autori u vlerësua me çmimin Pulitzer për dy romanet vijuese, “Lepuri është i pasur” dhe “Lepuri prehet”.
Eshte viti 1969 dhe kohet po ndryshojne. Amerika do te ule njeriun e pare ne Hene, Lufta e Vietnamit eshte ne kulmin e saj dhe tensioni eshte ne rritje. Jeta nuk eshte aq e thjeshte sa dikur, te pakten jo per “Lepur” Engstremin…
E hutuar, gruaja e tij kërkoi ndihmë dhe një grup infermierësh nxituan brenda duke u orvatur ta përmbanin. Burri rezistoi, teksa bërtiste diçka të pakuptimtë rreth lepurushëve.
August Evereti është shkrimtar i njohur i letërsisë artistike, i vlerësuar nga kritika letrare. Xhenjuëri Endrijus, nga ana tjetër, shkruan komedi të lezetshme romantike që kanë pushtuar majat e klasifikimit të librave bestsellerë. Ai është një shkrimtar serioz, por nuk mund të flasë për ndjenjat. Ajo është një avokate e dashurisë së përjetshme dhe një fundi të lumtur. Nuk kanë asgjë të përbashkët, vetëm se tre muaj me radhë do të jenë fqinjë në vilat e plazhit. Të dy vendosin të sfidojnë njëri-tjetrin dhe arrijnë një marrëveshje që do t’i nxjerrë nga zakonet e tyre krijuese: Augusti do ta kalojë verën duke shkruar një romancë me fund të lumtur dhe Xhenjuëri do të shkruajë Romanin e Madh Amerikan të radhës. Ajo do ta çojë Augustin në ekskursione të denja për komedi romantike dhe ai do ta marrë me vete gjatë intervistës me pjesëtarë të mbijetuar të një kulti të padëgjuar. Secili do të shkruajë librin e tij dhe askush nuk do të bjerë në dashuri. Vërtet?
Për të gjithë adhuruesit e letërsisë së Ann Patchett, romani “Liqeni Tom” vjen në gjuhën shqipe më datë 1 Gusht 2023, publikuar në të njëjtën kohë në të gjithë botën! Nga autorja e mirënjohur e romaneve “Shtëpia holandeze” dhe “Bel Canto” vjen një roman me nuanca intelegjente dhe me një rrëfim tepër të sinqertë për familjen dhe për jetën e nënave që kanë jetuar përpara lindjes së fëmijëve të tyre. Një roman elegjiak mbi dashuritë e humbura, dinamikat e të përditshmes dhe historive befasuese.
Thomas Keneally, romancier dhe dramaturg, lindi në Sydney të Australisë, në vitin 1935. U bë i famshëm në botë mbas botimit të romanit Arka e Shindlerit, që u shpall edhe fitues i Booker Prize, në vitin 1982. Per këtë roman, ai, u bazua në rrefimet tronditëse të një të mbijetuari të Holokaustit.
Me ne fund vjen ne shqip nje nga bestseller-at e momentit ne bote, shkruar mjeshtrisht nga Lucy Folley, vleresuar si Agatha Christie e kohes tone per stilin, tensionin dhe misterin qe te mban mberthyer deri ne faqen e fundit. Libri vjen ne qarkullim me date 20 maj 2023 nga shtepia botuese Bota Shqiptare.
Lodra e tërbuar rrëfen historinë e trazuar të Silvio Astierit, djalosh i ri, banor i Buenos Airesit dhe zë rrëfyes i romanit. Në fillim të ngjarjeve, ai është thuajse fëmijë, por do t’i duhet të rritet me të shpejtë. Rravgimet e mëpasme do të kenë kthesa të mprehta dhe pasoja të ashpra për Astierin: një vjedhje me shokët e fëmijërisë, nevoja për një punë të mirë, po dhe dëshira për të studiuar, orvatjet për të qenë shpikës, shitës, e përsëri bashkëpunëtor në një tjetër krim.
NJË GRUA, Xhesi Bërlingemi me asgjë në trup, veç një këmishe të hollë, gjendet e vetme, shtrirë në shtrat, lidhur me pranga në një shtëpi të izoluar buzë liqenit. Atje jashtë endet një qen i uritur dhe, jo shumë larg, dëgjohet zhurma e një motosharre. (Gruaja e kishte lënë të shoqin ta lidhte në pranga për të bërë lojëra seksi dhe, dikur, kur ajo ndërron mendje dhe ai vazhdon të ngulë këmbë, e godet me shkelm në stomak. Papritmas, ai vdes nga një sulm në zemër. Por tani Xhesi nuk është më vetëm. Në njëzetetetë orët që pasojnë, e bllokuar në shtëpinë e liqenit që bëhet burgu i saj, Xhesi do të gjendet ballë për ballë me gjithë frikërat e saj, ndërkohë që, dera e pambyllur, e cila përplaset kobshëm nga era, është një ftesë drejt një tmerri të pagjasë, të cilin ajo kurrë s’e kishte imagjinuar. Brenda dhomës së gjumit që mbulohet nga errësira, grumbullohen hijet si një kërcënim i heshtur, ndërkohë që në kokë i kumbojnë një kor zërash që këlthasin dhe pëshpërijnë: “Gratë vetëm në errësirë janë si ca dyer të hapura…dhe nëse këlthasin duke kërkuar ndihmë, kush e di se çfarë gjërash të llahtarshme mund t`iu përgjigjen?”.