Vjen më në fund ne shqip një nga bestseller-at e letërsisë bashkëkohore turke: Nga kjo histori dashurie që shtrihet nga Nju Jorku në Afrikën Veriore, nga Parisi në Stamboll, duhet t’i zgjidhin dy probleme të mëdha: Rregullat e pamëshirshme të mafias dhe lufta e Xhemit për identitet.
Monika Kompaníková, ka lindur në vitin 1979. Konsiderohet si një nga shkrimtaret më të shquara bashkëkohore të Sllovakisë. Ka studiuar për pikturë dhe dizajn grafik në Akademinë e Arteve të Bukura në Bratislavë. Romani “Varka e pestë” është përkthyer në shumë gjuhë të ndryshme dhe në vitin 2014, është realizuar film në një bashkëprodhim sllovak-çeko-gjerman. ***Frymëzuar nga ngjarje të vërteta, Kompaníková ka shkruar një histori të jashtëzakonshme rreth marrëdhënieve të fëmijëve dhe prindërve në shoqërinë moderne. Kritikat ndaj shoqërisë dhe pyetjet e shumta të rëndësishme që ajo ngre mbi këto marrëdhënie e bëjnë atë, sipas shumë njerëzve, pikën e kthesës së letërsisë bashkëkohore sllovake. Kompaníková rrëfen me talent krijon një atmosferë autentike. Kritika e ka cilësuar romanin “Varka e pestë” si një roman modern socio-kritik, një fenomen i rrallë në letërsinë sllovake. Një ndër temat mbizotëruese në veprat e saj, vetmia e individit, zakonisht çfaqet në formën e vetizolimit nga bota e jashtme. Personazhet e saj janë njerëz që jetojnë në skajet e shoqërisë me një të kaluar të errët ose që mund të aluzionohet. *** Historia rrëfehet nga këndvështrimi i Jarka-s dymbëdhjetë vjeçare, [ajo ka ardhur në jetë kur Lysia, mamaja e saj nuk ishte më shumë se gjashtëmbëdhjetë vjeç], e cila jeton me mamanë e saj dhe me gjyshen, në një familje “pa dashuri dhe harmoni”. E injoruar nga mjedisi social dhe e rrethuar nga xhungla e godinave postkomuniste prej betoni në një qytetet të vogël të Bratislavës, Jarka i kalon ditët duke ëndërruar për vendin e saj më të sigurt: një kopsht dhe një shtëpizë e vogël e ndërtuar nga gjyshi diku në periferi e rrethuar nga gjelbërimi dhe “varka e saj në një port të sigurt”… Një ditë ajo “vjedh” dy binjakë miturakë, dhe i çon në shtëpizën e vogël në kopsht e kujdeset për ata. Në këtë shtëpi ajo sjell edhe “vocërrakun” tetëvjeçar Kristianin, një djalë shumë i edukuar që është larguar nga shtëpia e tij. Këto janë historitë e fëmijëve të periferisë, të braktisur dhe që gjejnë strehë në rrugë duke u ndier më të sigurt sesa në shtëpitë e tyre.
Libri është një satirë politike mbështetur mbi ironinë dhe humorin therës, një nga ato satira që nxisin mendimin e lirë. Libri lexohet me një frymë e madje të grish t’ua lexosh miqve me zë të lartë. Ndonëse duke lexuar therja e ironisë shkon deri aty sa t’i bëjë dialogjet të duken të stisura, çdo dialog bazohet mbi fakte dhe deponime konkrete. Kjo dramë merr shkas nga vrasja reale e një aktivisti politik, vrasje për të cilën nuk u dënua askush. Autori Dario Fo është fitues i çmimit Nobel për Letërsinë në vitin 1997.”
Një burrë që ruan sekrete. Një grua që nuk njeh limite. Një roman tërheqës mbi martesën, privilegjet dhe gënjeshtrat, nga Kaira Rouda, autorja më e shitur e USA Today.
Historia e një burri-në fillim fshatar, pastaj punëtor e më në fund menaxher i një dyqani bar-ushqimore-kinkaleri në një qytet të një province normande-gjithë kjo e rrëfyer me një precision kirurgjikal, pa empati dhe as ndjesi turpi, nga e bija shkrimtare.Kjo është historia e një gruaje që përballet me brishtësinë e dhimbshme të origjinës së vet dhe shkruan për prindërit e saj duke kërkuar tani një gjuhë të përbashkët, por të pamundur.
“Karine Tuil e di, me një inteligjencë të shndritshme, një mprehtësi në analizë dhe reflektim, sesi t’i japë zë gjithsecilit, në mënyrë që të dëgjohen të gjitha të vërtetat. I shkëlqyer.”
Louen Eshli është një shkrimtare e re, e cila përballet me vështirësi financiare. Papritmas, i vjen një ofertë që nuk mund ta refuzojë, sepse do t’i sjellë të ardhura që nuk i ka imagjinuar kurrë.Xheremi Kroford, bashkëshorti i shkrimtares së suksesshme Veriti Kroford, e punëson për të përfunduar serinë e librave të së shoqes, e cila ka pësuar një aksident automobilistik me pasoja të rënda shëndetësore.
Ky roman është si një këngë dashurie që i reziston tradhëtisë dhe distancës, i domosdoshëm si frymëmarrja që të magjeps me magjinë e prozës, ironisë dhe sensualitetit…
Njëherë e një kohë, Eliot ishte e gjithë bota e Mejsit – ai ishte shoku me të cilin lexonin libra, njeriu që i hapi zemrën pas humbjes së nënës së saj… vetëm për ta thyer atë pikërisht natën që ai i shprehu dashurinë.
Një roman plot emocion, me një stil të qartë e të thjeshtë, që ka në qendër lidhje familjare e miqësore, dashurinë, sakrificën dhe forcën e madhe për të ecur përpara e për të buzëqeshur, edhe atëherë kur duket se nuk ka më shpresë…
Tre romanet kryesore të Antonio Di Benedettos, ‘Zama,’ ‘Heshtësi’ dhe ‘Vetëvrasësjet’, në bazë të unitetit stilistik dhe tematika që i bashkon, formojnë një lloj trilogjie dhe ta themi që tani, që të jetë e qartë njëherë e mirë, përbëjnë një nga momentet më kulminante të narrativës së gjuhës spanjolle të shekullit tonë. Në letërsinë argjentinase, Di Benedetto është një nga të paktët shkrimtarë që ka ditur të përpunojë një stil të tijin, bazuar në saktësi dhe ekonomi dhe pavarsisht lakonizmit dhe varfërisë së tij të dukshme, formohet me shumë ngjyra, gjuha e folur apo refleksive,përshkruese apo lirike, dhe ka një efkasitet befasues. Nga romanet e tij, e çuditshmja është e syrgjynosur. Arti i tij delikat heq me siguri llumin retorik për t’u përqendruar tek gjërat thelbësore.Ngabraktisja kozmike tek ‘Zama’ tek inventari metodologjik i rrethanave dhe shkaqeve që mund të legjitimojnë vetëvrasjen, njeriu i Di Benedettos jeton i rrethuar nga zhaurrimat shkatërruese të botës.“Di Benedetto është nga ata romancierë të rrallë i cili nuk kërkon të ndërtojë të shkuarën për të mbërritur në një synim… ai e jeton të shkuarën dhe na shfaq ne përvoja dhe forma sjelljeje që përmbajnë gjithë çudinë e tyre”- Julio Cortázar
Një sagë e jashtëzakonshme plot intriga, dashuri dhe zhvillime të befta, parë nga një këndvështrim i veçantë: ai i shërbyesve të Vilës së Pëlhurave. Kureshtarë, të vëmendshëm, besnikë apo intrigantë, shërbyesit përgjojnë çdo lëvizje të zotërinjve, ua njohin çdo të fshehtë, ëndërrojnë me ta dhe zilepsen pas jetës së tyre farfuritëse.
Që në fillim jeta e saj shënohet nga ngjarje të jashtëzakonshme, me jehonën e Luftës së Parë Botërore ende të fortë dhe virusin e gripit spanjoll që zbarkon në brigjet e Kilit pothuajse pikërisht në çastin e lindjes së saj.
Si ndodh vallë që koha që kemi jetuar bëhet jeta jonë ? Kjo është nyja që përpiqet të zgjidh Annie Ernaux te libri ” Vitet” , një afresk autobiografik dhe njëkohësisht një kronikë kolektive e botës sonë , që nga koha e pasluftës e deri më sot , një nyje e zgjudhur më së miri përmes shkrirjes së pandashme të zërit të magjishëm individual , me korin e historisë .