Kur besonim te sirenat nga Barbara O’ Neal vjen në shqip nga Living si nje nga romanet thriller me te pelqyer te momentit: Motra e saj ka vdekur para 15 vitesh ne nje sulm terrorist, por papritur ajo shfaqet ne nje kronike televizive, – duke ndryshuar rrjedhen e gjithe ngjarjes dhe duke ndryshuar rrenjesisht historine e ketij romani te mrekullueshem.

E hutuar, gruaja e tij kërkoi ndihmë dhe një grup infermierësh nxituan brenda duke u orvatur ta përmbanin. Burri rezistoi, teksa bërtiste diçka të pakuptimtë rreth lepurushëve.

Fini dhe Lejla: te rinj, te dashuruar dhe me te ardhme. Nje mbremje, teksa ktheheshin nga pushimet ne France, Fini ndalon ne nje pike karburanti dhe e le Lejlen ne makine. Kur kthehet, pas disa minutash, Lejla eshte zhdukur pa lene gjurme, per te mos u kthyer me kurre. Ose te pakten, kjo eshte deshmia qe Fini jep ne polici. Dhe eshte e vertete… deri diku. Dymbedhjete vjet me pas, Fini ka vazhduar jeten. Realisht eshte njohur me motren e Lejles, Elenen, me te cilen eshte gati te martohet, kur papritur, merr nje telefonate. Dikush ka pare Lejlen. Te kete qene ajo apo dikush po perpiqet t’i luaje nje loje te pafre? Nene eshte ajo, cfare kerkon pas kaq vitesh dhe cfare di ajo per naten kur u zhduk?

Gjithçka ndodhi shumë shpejt. Ajo nuk mund ta ndalte. Apo mundej? Bota e Xhena Greit u kthye në makth me shpejtësinë e dritës. Shpresa e vetme për të hedhur pas krahëve atë që ndodhi, është të ikë larg, sa më larg të mundet. Në dëshpërim e sipër, ajo përfundon në një shtëpizë në bregdetin e Uellsit, ku përndiqet nga frika, brenga dhe nga kujtimet e tmerrshme të asaj nate nëntori, që ia ndryshoi jetën njëherë e përgjithmonë. Dalëngadalë, Xhena nis të shohë dritë në fund të tunelit. Ndoshta e ardhmja mund t’i falë sërish lumturi. Por një ditë, e shkuara rikthehet pa mëshirë. Pasojat do të jenë fatale!

Në krye të klasifikimeve letrare në të gjithë botën. Një triller veçanërisht tërheqës nga autorja e bestsellerit Një familje thuajse e përsosur.

Kryeprokurori Sigurd Halvorsrudi ka vënë duart mbi fytyrë. Para tij, mbi dysheme, gjendet bashkëshortja, koka e ndarë nga trupi dhe këmisha blu e Halvorsrudit është tërë njolla të errëta, njolla gjaku. Por komisarja Hana Vilhelmseni nuk dëshiron të marrë vendime të parakohshme. Halvorsrudi beson se e di emrin e kriminelit – Stale Salveseni, një biznesmen i dështuar nga Oslo. Mirëpo Salveseni, sipas gjasave, është mbytur në det disa ditë para se të ndodhte krimi. E megjithatë, Hana Vilhelmseni duket se nuk e pranon këtë goditje në hetimet e saj: ditë e natë ajo mendon vazhdimisht për shoqen e saj Sesilian, që krejt papritur i tregon asaj diçka tragjike. Shumë shpejt shtohet edhe një viktimë tjetër. Gazetari i njohur i problemeve ekonomike, Bromo, gjendet i masakruar – në qilarin e Salvesenit, që është i mbushur gjithandej me shenjat e gishtërinjve të kryeprokurorit. Anne Holt ka paraqitur me stil të fortë çështjen e re të Hana Vilhelmsenit, zgjidhja e së cilës është sa e papritur, aq edhe emocionuese.

Në vitin 1964, në një kafene të Parisit, një njeri drejtoi objektivin e Rolleiflexit të tij drejt një çifti të ri të ulur në një tavolinë aty pranë. Kështu tregimtari u njoh me fotografin Fransis Zhansen, me të cilin lidhet një kohë. Pastaj, një ditë Zhanseni zhduket pa gjurmë. Kujtimi i këtij njeriu të çuditshëm, dhe takimet e tyre, nuk i shqiten as tridhjetë vjet më vonë, atij që Zhanseni e quante “skribo”, duke u përpjekur për ta rindërtuar farkën e tij të zhdukur… Mbase qe një rastësi ajo që gjeti në shpinën e fotografisë së parë, e cila do të ftillonte këtë kërkim të rrezikshëm kujtimesh, me shënimin “Ndalohet riprodhimi”? A thua pamjet apo fjalët, cilat janë më të afta për ta fiksuar të vërtetën? Asnjëra mbase… “Nga të gjitha shenjat grafike, – kishte thënë Zhanseni – pëlqej shumëpikëshin.”

Qe ne fillim te ngjarjes, ne nje shpat shkembor te bregdetit italian ne vitin 1962, nga ku nje hotelist i ri,plot endrra e iluzione per te ardhmen, pikas nje vajze te mistershme ne nje barke qe po avitet drejt tij, “Rrenoja e bukura” te shfaqet si nje roman sa dalldises po aq edhe njerezor, ku ngjarjet dhe njerezit vertiten si ne nje karusel te marre fati dhe kohe.

Njëfarë filli i kuq që zgjidhet në të kundërt, duke çuar në një të shkuar të largët kur, në fillim të shekullit të kaluar, Fjelbaka njohu një “fabrikuese të mistershme engjëjsh”.