Eksperimente me pasoja të rënda nga hulumtues të gjeneve me një virus të tmerrshëm… Gjuetia e egër për një armë “të lehtë”, e cila do ishte në dorën e një superfuqie çelësi i zotërimit të botës… Lufta guximtare e një çifti të dashuruarish kundër keqpërdorimit pa skrupuj të shkencës në interes të pushteteve… Cirku ishte ende i mbushur plotë nga të qeshurat e fëmijëve prej dy kllounëve të mrekullueshëm. Befas ata nxjerrin automatikët dhe qëllojnë brutalisht mbi spektatorët e pambrojtur. Në gjakderdhjen e tmerrshme bien viktima edhe hulumtuesi i famshëm i gjeneve Martin Gelhorn, bashkëshortja e tij dhe vajzat e tij të vogla. Një tjetër spektatore, Norma Desmond, reportere e njohur ndërkombëtare, përpiqet më kot për të shpëtuar djalin e saj. Pas humbjes së fëmijës së dashur, Norma sheh vetëm një arsye në jetën e saj. Ajo duhet të gjejë pse ndodhi e gjithë kjo. Gjurmët e çojnë shpejt në Institutin e Gellhornit, ku një grup shkencëtarësh të rinj nga vende të ndryshme, punojnë për eksperimente me rrezikshmëri të lartë.Johannes Mario Simmel përshkruan me saktësi dhe vërtetësi për ata që kanë kohë që përgatiten në botë për kërkimin e së nesërmes, e cila në çdo moment mund të bëhet realitet i tmerrshëm dhe për të cilën vetëm një grusht njerëzish mund të jenë në dijeni. Menjëherë pas fillimit të kërkimit të saj, Norma njeh biokimistin polak Jan Barski, nga tani e tutje, shoku i saj është ndërmjet një makthi, me gjithnjë e më shumë ngjarje e ndodhi, në fund të të cilave qëndron njohuria e tmerrshme: ajo që zbuluan hulumtuesit e gjeneve nga rastësia do ishte në dorën e një prej dy superfuqive, çelësi i zotërimit të botës. Një luftë e pamëshirshme fillon për armën sekrete. Jani dhe Norma duke u përkrahur nga miku i saj prindëror, Alvin Vesten, ish – minsitër që ka lidhje në mbarë botën, dalin si avokatët e fundit të përgjegjësisë morale, armiq deri në vdekje të të gjithë shërbyesve pa skrupuj të pushtetit politik.Skenat e luftës ndërrohen në rend të shpejtë: nga Hamburgu në Nisë, ku në një klinikë ekzistojnë produkte të tmerrshme të manisë së avancimit të shfrenuar; në Berlin, në qytetin tjetër të sulmit terrorist; në Paris, në ata laboratorë ku manipulimet e gjeneve tashmë kanë kushtuar jetët e njerëzve; dhe në ishullin Guernsei, sepse këtu jeton njeriu i cili mund t’i sjellë tmerrit një fund… Johannes Mario Simmel nuk i lë fare kohë lexuesit të marrë frymë, ku ndodhitë e shpeshta dhe krejt të papritura shkojnë kundër vullnetit të pikës vendimtare të krizës. Kërcënim, rrëmbim, vrasje, nuk ka asgjë që superfuqitë të kenë frikë. Gjatë kohës kur shkencëtarët janë pothuajse gati të heqin dorë nga rezistenca e tyre, mbërrijnë Jani dhe Norma, antipatia e të cilëve i hap rrugë dashurisë së thellë, në një kurth të turpshëm, nga e cila duket se s’ka rrugëdalje…

Kur besonim te sirenat nga Barbara O’ Neal vjen në shqip nga Living si nje nga romanet thriller me te pelqyer te momentit: Motra e saj ka vdekur para 15 vitesh ne nje sulm terrorist, por papritur ajo shfaqet ne nje kronike televizive, – duke ndryshuar rrjedhen e gjithe ngjarjes dhe duke ndryshuar rrenjesisht historine e ketij romani te mrekullueshem.

NJË GRUA, Xhesi Bërlingemi me asgjë në trup, veç një këmishe të hollë, gjendet e vetme, shtrirë në shtrat, lidhur me pranga në një shtëpi të izoluar buzë liqenit. Atje jashtë endet një qen i uritur dhe, jo shumë larg, dëgjohet zhurma e një motosharre. (Gruaja e kishte lënë të shoqin ta lidhte në pranga për të bërë lojëra seksi dhe, dikur, kur ajo ndërron mendje dhe ai vazhdon të ngulë këmbë, e godet me shkelm në stomak. Papritmas, ai vdes nga një sulm në zemër. Por tani Xhesi nuk është më vetëm. Në njëzetetetë orët që pasojnë, e bllokuar në shtëpinë e liqenit që bëhet burgu i saj, Xhesi do të gjendet ballë për ballë me gjithë frikërat e saj, ndërkohë që, dera e pambyllur, e cila përplaset kobshëm nga era, është një ftesë drejt një tmerri të pagjasë, të cilin ajo kurrë s’e kishte imagjinuar. Brenda dhomës së gjumit që mbulohet nga errësira, grumbullohen hijet si një kërcënim i heshtur, ndërkohë që në kokë i kumbojnë një kor zërash që këlthasin dhe pëshpërijnë: “Gratë vetëm në errësirë janë si ca dyer të hapura…dhe nëse këlthasin duke kërkuar ndihmë, kush e di se çfarë gjërash të llahtarshme mund t`iu përgjigjen?”.

“Me lumin midis” është një histori dashurie e vendosur në periudhën koloniale, njëfarë Romeo dhe Zhuljeta afrikane, ku rrëfehet dashuria midis dy të rinjve të fiseve kundërshtare Gikuju të kreshtave, si dhe përpjekja e tyre për të shuar mërinë e lashtë midis fiseve të tyre. Romani rrëfen Kenian para-koloniale dhe atë koloniale, ardhjen e “një populli të veshur me flutura” të cilët ishin britanikët, sjelljen e kulturës së tyre, fetare dhe administrative.