ESE-të e përzgjedhura përvijojnë një hartë besnike të përballjes së autorit me probleme të caktuara politike, etike, shoqërore apo historike, siç janë çështja e dhunës apo ajo e së keqes, çështja e praktikave të drejtësisë apo e autoritetit, praktikat politike të historiografisë, të vetes dhe të tjetrit, si dhe të dialogut e analizës së disa përfaqësuesve të shquar të mendimit. Ricoeur nuk formulon drejtpërdrejt teori politike a një konceptualizim të politikës si të tillë, por, edhe pse nuk e teorizon drejtpërdrejt politikën (ose politiken) si të tillë, Ricoeur e takon dhe e trajton parreshtur atë si në teori, ashtu edhe në praktikën e saj.
Filozofia nuk është as soditje, as reflektim, as komunikim. Ajo është veprimtaria e prodhimit të koncepteve. Si mund të dallohet prej rivalëve të saj? Filozofia duhet të na thotë se cila është natyra krijuese e konceptit dhe cilët janë ortakët e saj, mes të cilëve plani i imanencës.
Në këtë vepër Fromi përballet me figurën e mësuesit të tij, me mënyrën e tij të të mësuarit, me trashëgiminë e tij të jashtëzakonshëm. Pasioni i Frojdit për të vërtetën, guximi i tij, marrëdhëniet me gratë dhe dashuritë, varësia e tij nga burrat etj. Çdo tentativë për të kuptuar njeriun duhet t’i bëjë llogaritë me tre komponentët e tij: bagazhin biologjik e instinktiv, ndikimet e shoqërisë, në të cilën jeton dhe problemet etiko-religjioze që i duhet të përballojë.
Për mendimin grek, nëse bota shoqërore duhet t’i nënshtrohet numrit dhe masës, natyra përfaqëson kryesisht fushën e përafërsisë ku nuk zbatohen as njehsime të sakta, as arsyetime të rrepta. Arsyeja greke nuk u formua aq nga marrëdhëniet njerëzore me gjërat, sesa nëpërmjet marrëdhënieve të njerëzve midis tyre. Ajo u zhvillua më pak nëpërmjet teknikave që veprojnë mbi botën, sesa nëpërmjet atyre që të bëjnë të kuptosh të tjerët dhe gjuha e të cilave është instrumenti i tyre i përbashkët: arti i politikës, i retorikës, i profesorit. Arsyeja greke është ajo që në mënyrë pozitive, të menduar, metodike, të lejon të veprosh mbi njerëzit e jo të shndërrosh natyrën. Në kufizimet, si dhe në risitë e saj, ajo është pjellë e qytetit.
Fragment nga libri: Aktorja: Prej teje s’kam dyshim, as frikë Aktori: … se mos e merr mbrapsht fjalën. Edhe në s’jam aq trim apo aq zemërfortë saqë shpejt t’ju harroj, do detyrohem tash që asgjë më të mos dua. Aktorja: S’do vijë ajo ditë e zezë, më mirë thuaj. Aktori: … që prapë te ju të kthehem. Aktorja: Do t’ishte krejt e kotë. Aktori: Ti, moj mikeshë, je një shtrigë e mallkuar dhe unë do të të mësoj të flasësh. Do vrisja veten time, do t’ikja nga kjo botë… Aktorja: Ah, sa mirë do të ishte! Aktori: … sikur ta bëja unë atë lloj poshtërsie… Aktorja: Pse jo atë? Ti ke bërë kushedi sa të tjera.
Etika e Epikurit në letër Monekeut dhe Doktrinat themelore përmblidhet kësisoj: “Nuk duhet pasur frikë nga perënditë. Nuk duhet jetuar me ankthine vdekjes. E mira nuk është e paarritshme. E keqja nuk është e papërballueshme.”
Tepria e punës dhe e arritjeve përshkallëzohet në vetëshfrytëzim. Ky është më efikas se shfrytëzimi që vjen nga jashtë vetes, sepse shoqërohet nga ndjenja e lirisë. Shfrytëzuesi është njëkohësisht edhe i shfrytëzuari. Xhelati dhe viktima nuk dallojnë më. Kjo vetëreferencë krijon një liri paradoksale që kthehet në dhunë për shkak të strukturave shtrënguese që mbart në vetvete. Sëmundjet mendore të shoqërisë së arritjeve janë pikërisht manifestimet patologjike të kësaj lirie paradoksale.
Si u pasuruan shitësit, drejtorët e vegjël dhe sekretarët e partisë të ndërmarrjeve të kohës të komunizmit? Pse ligji për tokën e shkatërroi përgjithmonë ekonominë dhe shtetin shqiptar?
Në qendër të rrëfimit të Volterit është historia e Zhan Kalasit, një tregtar protestant i cili akuzohet për vrasjen e djalit të tij, pasi ai dëshironte të ndryshonte besimin fetar, duke u kthyer në katolik. Ngjarja ku bazohet libri ka ndodhur në Francë, në një zonë të Tuluzës. I bindur për pafajësinë e të atit, Volteri e merr sërish çështjen në dorë duke shkruar këtë traktat mbi tolerancën.
Akademik Artan Fuga vjen me nje tjeter liber te ri studimor para lexuesit, duke bere nje sprove te natyres eseistike mbi erosin dhe te bukuren absolute.
Akademik Artan Fuga vjen me nje tjeter liber te ri studimor para lexuesit, duke bere nje sprove te natyres eseistike mbi erosin dhe te bukuren absolute.