Një roman plot emocion, me një stil të qartë e të thjeshtë, që ka në qendër lidhje familjare e miqësore, dashurinë, sakrificën dhe forcën e madhe për të ecur përpara e për të buzëqeshur, edhe atëherë kur duket se nuk ka më shpresë…

Ngjarja e romanit “Zemra nuk e njeh armikun” ndodh në një kohë reale. Veç emrat dhe rrjedha janë trill artistik. Gjithçka e ka zanafillën nga një fabul e thjeshtë. Ne ishim një brez i tërë djemsh. Në mesin tonë kishim jo një, por disa vajza të bukura. Të bukura dhe të edukuara. Këto vinin nga familjet e internuara. Shumë i pëlqenim. I adhuronim duke i ndjekur me sy. Por asnjëherë, asnjëri nga ne nuk guxoi të krijonte një lidhje. Ato ishin armiku ynë. Armiku i klasës. Kjo është arsyeja e trillit. Për të përmbushur dashuritë e humbura.