“Lule të këputura”, mbeti një punë e pakryer, njëlloj si Simfonia e Schubertit, ndaj ndoshta edhe përqasja me muzikën. Veçse koha e pakryer, semiotikisht është një kohë foljore e bukur: ajo bart të kaluarën, të tashmen e të ardhmen. Ndaj është një kohë e pakohë, që të ndërmend amshimin. Njëlloj siç mbeten të amshuara edhe poezitë e Baudelaire, të cilat edhe pas 165 vitesh kanë po atë amzë magjie. Kjo përmbledhje në shqip don të kremtojë edhe 165-vjetorin e botimit të tyre herësëpari, para se mbi to të binte censura shekullore.
Piktori dhe studiuesi Vladimir Myrtezai surprizon ndjekesit e tij me nje vellim me poezi, – i cili eshte njeheresh edhe nje reflektim i fuqishem mbi ndjesite, realitetin dhe fenomentet qe na rrethojne. Ne vargun e tij spikat aftesia per te ndertuar imazhe permes metafores.
Vëllimin Mutacionet, një përmbledhje mbresëlënëse prej shtatë tregimesh dhe një poezi, Francis Kirps e ka ndërtuar në bazë të lidhjeve ndërtekstuale me vepra të shkrimtarëve të njohur të letërsisë botërore. Këto rrëfime të fuqishme, të shpalosura me shkathtësi, shndërrohen kështu në histori të reja, të pavarura, të bartura tërësisht me zërin dhe fuqinë imagjinare të Francis Kirpsit.
Ashtu si miresite e kesaj bote jane te pafundme, ashtu edhe kerkimet tona per ti zbuluar ato ne “skutat” e fshehtesise jane te rendesishme per te identifikuar vleren e vertete te ketij koncepti madheshtor.
Për poetët e periudhës helenistike, Sapfoja ishte e barabartë me muzat, ndaj dhe u quajt “Muza e Dhjetë”. Për bashkëvendësit e saj në ishullin e Lesbosit ishte kaq e rëndësishme, saqë me fytyrën, emrin dhe instrumentin e artit të saj, lirën, emetuan edhe një monedhë, praktikë që në atë periudhë zbatohej për sundimtarët e fuqishëm, ose njerëzit e shquar. Teksa jetoi dhe krijoi gjatë një periudhe krejtësisht të dominuar nga meshkujt, ruajtja e poezive të saj, qoftë dhe në formë të pjesshme, tregon se kemi të bëjmë me një poete krejtësisht të pashoqe, të vlerësuar dhe të nderuar nga bashkëkohësit dhe pasardhësit. Mes gjithë korit burrëror të autorëve të periudhës paraklasike dhe klasike, demoni i Sapfosë (ku “demon” do të thotë “hyjni”) është zëri unik femëror, që vijon të përbëjë pikë referimi edhe për artet e sotme, duke u pasuruar vazhdimisht me tekste që rilexohen apo zbulohen mes gjetjeve të reja.
Këto poezi gjallojnë në një realitet letrar mes
shpirtërores, onirikes si dhe një tradite metafizike tradicionaliste,
duke krijuar marrëdhënie me një tjetër konceptim të botës, më të shtyrë
dhe parak. Janë pikërisht poezi si “Kanga e ujit” ato që nëpërmjet një
figurativizmi tjetër, ftojnë drejt një kujtese e inteligjence universale
të qarkulluar pafundësisht, e quajtur ndryshe dhe “rikthimi i përjetshëm
i së njëjtës”.
Për herë të parë vjen një përmbledhje e plotë, e përkthyer nga gjuha origjinale, e nobelistit grek, Jorgos Seferis. Alket Çani dhe Romeo Çollaku, përkthyer të njohur, njëherësh edhe të dhënë pas poezisë dhe shkrimit, sjellin këtë botim special në gjuhën shqipe, duke përcjellë dimensionet dhe vlerat e gjithanshme poetike të Seferis.