Zeri i priftit vinte i ngrohte dhe i embel brenda atyre mureve qe kishin filluar vajin e ndarjes. Heshtja qe pllakoste here pas here ua sembonte shpirtin gjithsecilit, duke fshire lotin qe rreshqiste pa u dukur. Jashte gjemonte zhurma e eres, e cila ngjante me melodine e violines, qe shoqeronte vajin e shpirtit, i cili po pergatitej per ndarjen nga kjo jete. Trishtimi nxirrte tinguj brenda simfonise, qe here shperthente, e here ulej nen ritmin e heshtjes qe udhehiqte mbremjen. Shpirti i priftit luftonte me dallget e terbimit te cilat kerkonin tja merrnin shpirtin ate nate, e atij i duhej te kapercente cdonjeren prej tyre. Dashuria behej varke shpetimi, ku voziste i sigurt, derisa te mberrinte prane bregut, ku e priste luftetari i betejave te jetes.Zoti e kishte thirrur t’i sherbente si bir i devotshem, duke lene pas gjithcka, per t’ia dhuruar dashurise, e cila e ushqente ne sofren e saj me ushqime qe nuk mbaronin kurre.
Leximi i librit është njësoj si të endesh nëpër pyje… Në një mënyrë më prozaike ato mund të quhen në fakt Si të bëhesh lexues i mirë…” Los Angelos Times Book Review “Erudit, me vështrim të gjerë dhe humor të thellë… Shembujt letrarë të Eco-s fillojnë nga Dantja te Dumaja, nga Sterne te Spillane. Teksti është emocionues për mendimin, shpesh komik, dhe plot me arsyetime befasuese.” Atlantic Monthly
Poezia e Besnik Mustafajt, mbetet lloji i shkrimit imagjinativ, ka një prirje të natyrshme për të medituar edhe mbi temat më të përgjithshme, si dashuria, pritja, paniku, protesta a vdekja, me enumeracion imazhesh impresive të shprehura me detaje konkrete. Kjo cilësi, e cila në pamje të parë mund të duket si prirje e kalitur nga përvoja e tij e gjatë si prozator, duhet të jetë predispozitë më e thellë, jo thjesht ngaqë Mustafaj i ka fillimet e tij letrare në poezi, por edhe për faktin se pikërisht në këto fillime evidentohet kujdesi i tij i përkorë në përzgjedhjen dhe raportimin e detajeve konkrete.
Një përmbledhje përzgjedhëse e prozës sime të shkurtë, kryesisht parabola, gjatë tridhjetë viteve krijimtari letrare. Me përjashtim të ndonjë korrektimi gjuhësor, prozat nuk janë prekur, duke ruajtur kështu gjurmët dhe ndjeshmërinë e kohës kur janë shkruar.
Me stilin biblik, mendimin e thellë e fjalën e bukur, shoqërimin e teksteve përgjithsisht me skica të realizuara nga vetë ai dhe i njohur veçanërisht për vepën “Profeti”, Gibran u kthye në një ndër autorët më të lexuar në SHBA e mbarë botën perëndimore, ndërkohë që në vendlindjen e tij në Liban, si atëherë ashtu edhe sot festohet si më i madhi.
Në këtë pikë të rrugëtimit mendoj se të gjitha këto histori i kam shkruar për t’i pranuar si të miat, si pjesë të vetes sime “të vërtetë” ato rroba dhe ato vuajtje që i kam refuzuar me aq ngulm në krye të herës; për të kuptuar se çeltira ku na duket se do të gjejmë veten tonë të vërtetë duke ecur, për kënaqësinë e trupit dhe shpirtit, me një kuptim jete dhe vdekjeje në zemër, nuk arrihet dot veçse duke bërë inventarin e prangave që lemë prapa.
“Kafshët” është një vëllim me tregime i autorit klasik portugez Miguel Torga. Ky titull çel siparin e një koleksioni të ri të konceptuar nga Botime Pegi, koleksioni “Skandal”, një projekt gjatë të cilit do të vijnë për lexuesit libra dhe autorë që janë dënuar nga shoqëria në kohën kur janë botuar, por që kanë thyer tabu dhe kanë sjellë emancipim.