’12 Mentalitete për të përmirësuar në mënyrë radikale cilësinë e jetës’ është një libër në formën e një udhërrëfyesi jetësorë ku rreket të prekë një sërë konceptesh si falja, forca për të ndryshuar, inteligjencës emocionale dhe sociale. Autori Bilal Kola është përpjekur përmes referencave të autorëve të huaj por duke u bazuar edhe në ngjarjet e tij personale të sjell një udhërrëfyes për vetëpërmirësim.
Tingellimat e Shekspirit jane nder poezite me mgjepsese dhe me me ndikim qe jane shkruar ne gjuhen angleze. Ato u botuan per here te pare ne vitin 1609 si liber-xhepi, kur dihej shume pak, per te mos thene aspak, mbi kompozimin e tyre. Megjithate tingellimat jane lexuar, recituar, ribotuar dhe komentuar vazhdimisht qysh prej atij botimi. Ato kane frymezuar shume poezi, si dhe pjese muzikore dhe koreografike dhe vazhdojne te intrigojne lexuesit dhe studiuesit e shfaqjeve te Shekspirit, per mirekuptimin qe sjellin, prej mendjes se njeriut qe shkroi veprat me te dashura dramatike. 154 tingellimat pozojne ne cdo faqe, ne te dyja versionet, anglisht dhe shqip.
Paketa synon që mësimi i gjuhës shqipe të jepet në mënyrë sa më zbavitëse, tërheqëse dhe të përvetësueshme, duke harmonizuar pesë proceset bazë: të vëzhguarit, të dëgjuarit, të folurit, të lexuarit dhe të shkruarit.
…Në «Akili»-n përshkruhen, me nji zotësì të rallë: intrigat, ambicjet, veset, smira e egoizmi. Akili asht trimi i çartun – si i thonë nji fjalës – qet zjarm e shkëndija kah lufton: asht trim me fletë. Ka virtyte të mëdhà por edhe passione të mëdhà. Me nji fjalë: asht personifikimi i gjallë i idealit ma kryesuer i rracës greke: shquarja dhe superioriteti individual.>> Pra me Akilin ka dashtë të na japij nji tragjedì sofokliane në të cilën zotnon thjeshtësia e ndjenjavet….Jup Kastrati…Haxhiademi frymzue prej tragjedive Greke të vjetër na ep vepra që i lexon vetëm nji pjesë e zgjedhun. Shkruen si «Ulisi» «Akili», «Aleksandri», «Diomedi»; vashdon me dram historik si: «Pirrua» dhe «Skenderbeu»>. Haxhiademi punon tragjedina me shembëlltyr të klasikve grek e na ep edhe ndonjë vepër dramatike historike shqiptare…Muhamet Bala
Kritika franceze e mirëpret artin e Aleksander Moisiut në vitet 1912 – 1913, por gjatë Luftës së Parë Botërore, ai do të angazhohet apo do të detyrohet të angazhohet në ushtrinë gjermane, në skuadriljen e aviatorëve. Marrëdhëniet e tij me francezët logjikisht do të ftohen. Në shtator të 1915-s i kapet rob në Champagne (Francë). Në mars të 1916-s tenton të arratiset gjatë një transferimi në burgun e Toulouse-s (Francë). Hidhet nga treni bashkë me një tjetër gjerman duke u fshehur kështu në një pyll. Shumë shpejt do të kapet dhe do të dorëzohet para autoriteteve franceze. Detajet e kësaj arratie dhe kapja janë përshkruar në mënyrë të hollësishme nga shtypi lokal i kohës. Në qershor të 1916-s, e transferojnë në Gjenevë (Zvicër) bashkë me 25 të burgosur gjermanë (bëhet fjalë për një shkëmbim të burgosurish franko-gjermanë).
Drama Aliu nëmakth zë fill në një cast historik specifik: Ali Pashë Tepelena është plagosur në oborrin e manastirit të Shën Pandelejmonit dhe nga aty është sjellë, pa ndjenja, në katin e dytë të manastirit, ku më vonë do të ekzekutohet nga Qose Mehmet Pasha. Midis plagosjes dhe vdekjes zhvillohet makthi i Aliut. Në këtë gjendje ëndrre/zhgjëndrre, nëpërjmet debatit të zgjatur të Aliut me dy engjëjt që kanë ardhur t’i sjellin hesapin e jetës dhe veprimeve të tij, drama ofron një dritare në psikologjinë e figures historike, Ali Pashë Tepelenës, dhe trashëgiminë e tij në mitologjinë kombëtare. Megjithatë, drama nuk është aspak një dramë historike. Përkundrazi, ndonëse ajo nuk shtrembëron asgjë nga “historia” e Aliut, ajo e shkëput Aliun nga historia. Në këtë kuptim, drama përsiatet të jetë një dramë-metaforë mbi drejtësinë.