Çfarë është e vërteta? Nga e di unë, se kush jam unë? Përse duhet të jem i mirë? Libra mbi filozofinë ka shumë. Por libri i Richard David Precht: “Kush jam unë? Dhe nëse po, sa shumë?” është krejt i ndryshëm nga librat e tjerë prezantues të filozofisë. Askush më parë nuk ka mundur ta orientojë lexuesin drejt çështjeve të mëdha filozofike, plot dije të pasura, kompetencë dhe njëkohësisht në mënyrë kaq tërheqëse dhe elegante. Një rrugëtim i pakrahasueshëm në tërësinë e parrokshme të dijeve tona mbi njerëzimin. Duke e nisur me hulumtimin e trurit për të ecur më tej me psikologjinë dhe filozofinë, Precht na përcjell në këtë rrugëtim njohuritë më të fundit në këto fusha. Si një mozaik përçohet kështu hap pas hapi një figurë e mahnitshme, pikërisht ajo që shkencat e ndryshme kanë krijuar sot mbi njeriun. Një rrugëtim zbulues drejt vetvetes: i zgjuar, plot humor dhe zbavitës! Libri i Precht-it bën një prezantim të gjerë të fushave nga më të ndryshmet dhe është një ndihmë orientuese e pashembullt në tërësinë e parrokshme të dijes sonë njerëzore:një ftesë për të reflektuar këndshëm, si në një lojë – mbi aventurën jetë dhe mundësitë e saj!
Kushtetuta e athinasve, vepër e ardhur e paplotë deri te ne, ajo është jo vetëm një histori politike e rindërtimit të demokracisë athinase pas periudhës së sundimit të 30 tiranëve përmes ngritjes së një sistemi shtetëror të ri, por njëkohësisht edhe një analizë e sistemit politik athinas mesh shekujve të shtatë e të katërt para Krishtit.
Libri “Kushti Post-modern”, është një libër filozofik i shkurtër por tejet ndikues ku analizohet epistemologjia e kulturës post-moderne dhe fundi i meta-narracioneve, thelb i modernitetit. Për Lyotar-in, meta-narracionet, mes të cilave, reduksionizmi dhe nocionet teologjike të historisë njerëzore si Iluminizmi dhe marksizmi janë zhvlerësuar prej zhvillimit teknologjik në fushat e komunikimit, masmediave dhe shkencave kompjuterike; shkenca moderne shkatërron meta-narrativën e vet. Kjo është dhe vepra që përdori së pari termin “post-modernizëm”.
I lexon këto kujtime të shkurtra me një ndjenjë të thellë mirënjohje . Po , është një homazh prekës i të birit ndaj prindërve të tij të jashtëzakonshem , por edhe shumë më shumë se aq : është një zbulim i skajeve të fshehura të një jete magjepsëse .
Liri Lubonja, në këtë libër autobiografik rrëfen e përshkruan jetën në internim, në Shqipërinë komuniste. Idealiste që ballafaqohet me dënimet e të shoqit dhe të birit si ‘armiq të popullit’, privimet e përditshme, padrejtësitë, ajo megjithatë arrin të bëjë analizë të thellë objektive, pa rënë në sentimentalizëm, të shumë aspekteve të asaj jete të tmerrshme e njëkohësisht absurde. Përmes rrëfimit të saj shpërfaqen ngjarje e personazhe të ndryshme, pra Liria nuk përqendrohet vetëm në jetën e saj, por përfshin shumëçka të përjetuar atyre viteve, 1973-1990.
Asgjë s’na bashkon më shumë se të qenit bij. Larg syve është një deklaratë dashurie ndaj pushtetit të letërsisë, aftësisë së saj për t’iu avitur të vërtetave përndryshe hermetike. Duke rindërtuar me fuqinë mjeshtërore të krijimit të imazhit që rrëfimtaria ngërthen në vetvete panjohshmërinë e një lindjeje, arsyet e një largësie, Paolo di Paolo arrin të përmbysë largësinë nga zemra që lë të kuptojë titulli. Një histori rreth peshës së rrënjëve, rreth faktit se si bëhemi vetvetja.