Origjina dhe Parimet e Revolucionit Amerikan krahasuar me Origjinën dhe Parimet e Revolucionit Francez (1800) ndriçon diferencën mes shkaqeve dhe parimeve të dy revolucioneve.

“Frika prej dijes” ka fituar një Choice Award si libri më i mirë akademik i vitit 2006. Boghossian demonstron qartë se skepticizmi dhe mohimi relativist i së vërtetës objektive dhe dijes është i pakuptimtë, se filozofia ofron një logjikë të shëndoshë kundër pretendimit relativist që dija e arsyeja janë të bazuara në kulturat përkatëse apo që ato janë subjektive.

Koncepti i së drejtës, 1961, konsiderohet si vepra më e rëndësishme origjinale e shkruar ne shekullin XX – të në fushën e filozofisë të së drejtës dhe argumentet e saj ndezën debate të gjera dhe i dhanë hov studimeve të asaj larmie.

Konsiderata për Francën, 1797, është ekuivalenti frëng i “Refleksione për Revolucionin Francez” të anglo – irlandezit Burke. Maistre e konsideron Revolucionin Francez dhe krimet e regjimit të Terrorit si kulmi dhe pasoja logjike e shpirtit destruktiv të ateizmit filozofik, dhe po aq mirë ndëshkim hyjnor; ai mendon se Revolucioni e Republika dështuan së bashku me teoritë e arsyes e të së drejtave të njeriut, kështu që tradita dhe feja duhet të mbushin honin, prandaj edhe mbron idenë e një aleance të re të fronit e altarit në një monarki burbone të restauruar. Konsiderata për Francën ngre çështje të përhershme të rëndësishme të mendimit politik.

Kushtetuta e athinasve, vepër e ardhur e paplotë deri te ne, ajo është jo vetëm një histori politike e rindërtimit të demokracisë athinase pas periudhës së sundimit të 30 tiranëve përmes ngritjes së një sistemi shtetëror të ri, por njëkohësisht edhe një analizë e sistemit politik athinas mesh shekujve të shtatë e të katërt para Krishtit.

“Letra per Lucilin” eshte kryevepra e Senekes, e njerit prej filozofeve me te lexuar ne histroine e filozofise. Te shkruara mbi dy mije vjet me pare, ato e kane sfiduar kohen, duke mbetur perjetesisht te bukura dhe te dobishme per njerezimin, duke ruajtur bashkekohesine e filozofise se autorit te tyre romak dhe te Lashtesise greko-romake. Ky ribotim vjen i ripare, i korrigjuar dhe i pasuruar me 5 letra te reja te paperkthyera me pare. Perzgjedhja e tyre ka synuar temat, qe perbejne me shume shqetesim per shoqerine e sotme shqiptare, duke plotesuar me mire paketen e “barnave”, qe Seneka do te keshillonte per ne. Arti i te jetuarit pershkon te gjitha letrat qe filozofi, politikani dhe shkrimtari i madh i Lashtesise romake i shkroi per njerezit dhe shoqerite e te gjitha koherave. Kete ai e pohon hapur edhe vete, kur shkruan: “Une po punoj per brezat qe do te vijne. Per ata po shkruaj. Po mbledh pervoja qe do te mund t’u sherbejne. Po u percjell me shkrim kumte mesimdhenese ose, ne qofte se do ta themi ne menyre te figurshme, po pergatitem t’u dergoj barera te dobishme, qe i kam provuar me pare ne plaget e mia: disa prej tyre ato mi kane sheruar plotesisht, kurse disa te tjerave u kane vene kore.

Njeriu kundër shtetit, librin e tij më të shquar, Spencer e botoi më 1884. Pjesërisht shqetësim për përparimin e etatizmit, pjesërisht profeci për rrjedhojat e mundshme a ndofta të pashmangshme të zëvendësimit të parimit individualist të kooperimit vullnetar në shoqëri me parimin etatist të kooperimit të detyruar – ky është thelbi i librit.