I njohur si poeti më i madh italian pas Dantes, Leopardi përfaqëson një nga zërat më të fuqishëm të romantizmit dhe filozofisë së jetës. Pafundësia Ngaherë e dashur më ka qënë kjo kodër vetmitare E ky gardh, që nga kaq anë Të horizontit të fundmë vështrimin e përjashton fare Por duke ndenjur e admiruar që aty, të pacaket Hapësira, dhe mbinjerëzoret Heshtje, tok me qetësinë e tejthellë Në mendim gjasmohem; ku për pak Zemra nuk llahtarohet. Dhe ashtu si erën Ndjej si fëshfërit mes këtyre bimësh, atë Qetësi pa anë e fund të këtij zëri Çapitem duke krahasuar: e kujtoj amëshimin, Dhe stinët e vdekura, dhe të tashmen E të gjallën , e tingullin e saj. Kështu mes kësaj Pafundësie mbytet mendimi im: E zhytja më duket e ëmbël në këtë det.

Tematika e këtij punimi, përveçse nga objekti, është e kufizuar nga pikëpamja e shtrirjes së saj në kohë. Këndi i vështrimit përfshin periudhën 1997-2004. Kjo periudhë është kaq e ngjeshur në fakte e ngjarje, sa mund të thuhet pa frikë se veprimtaria kriminale mori trajta të ndryshme dhe ofensivë që çoi në destabilizim të tmerrshëm, kërcënues edhe sot. Në këtë libër është përzgjedhur dhe bërë objekt fenomeni i krimit shqiptar, por edhe antikrimi. Në këto faqe do të gjeni histori bandash dhe portrete kriminelësh të theksuar, çaste të bëmave më të spikatura të veprimtarisë së tyre kriminale dhe mafioze.