I lexon këto kujtime të shkurtra me një ndjenjë të thellë mirënjohje . Po , është një homazh prekës i të birit ndaj prindërve të tij të jashtëzakonshem , por edhe shumë më shumë se aq : është një zbulim i skajeve të fshehura të një jete magjepsëse .
“Asnje nuk e ndjen dot sa peshon Atdheu ,po nuk ishe jashte tij, sikur se asnjerit nuk i dhemb jashte tij po nuk ke lene pjesen tende atje.Keta jane atdhetaret , qe shpirti udheton me vendin e tyre dhe zemra u rreh per te ne cdo gje ,le te jene mijra kilometra larg.”
” Jeta është kaq e shkurtër , sa nuk na lejohet të japim një gjykim përfundimtar për dashurinë. Së pari , ne duhet të jetojmë , Aurel , dhe pastaj të filozofojmë “