Rruge,sirena makinash,uturima avionesh.Njoftime ne bordin e piloteve te aeroporteve.Te fala qe merren dhe jepen.Pritje ne dogana.Buzeqeshje stjuardesash.Shira qe kalojne dhe cadrat qe hap mbi koke.Vrapime pas reres se plazheve me te bukura te botes,maleve me debore,ujevarave me sterkala.Kenge.Gjuhe te shumta qe derdhen ne ne lumin njerezor ku behesh pjese.Fletepalosje qe te mbeten ne canten e mbushur te udhetimit.Relikte dhe antikitete qe “udhetojne” ne valixhe.Shenime ne hotelet ku ke vene koken ne jastek apo ke pire kafen e mengjesit.Kujtime ngjarjesh qe vijne pas teje edhe kur mbyll faqet e nje libri udhetimesh.Te gjithe keto perbejne njelloj skaneri te turizmit individual apo familjar.Poezi qe shkruhen ne ate nxitim njerezor ku dhe ti behesh pjese.Telefonata te shumta ku kerkohen orare avionesh,trenash,anijesh,autobusesh,edhe per ate ruge te gjate.Flladitje ne pyjet e shumta,pengje per ate qe nuk e ke pare ne kohen e duhur.Me tej nje shtyse;jo,jo,disa shtysa per te bere tregime,poezi,per te treguar nje udhepershkrim.Edhe kur merr mundimin me te bukur qe ta shkruash nje dite,sheh se prape mbetet dicka e pathene.