-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Premtomë, baba
01,400LPremtomë, baba flet për vitin që do të pasonte, i cili do të ishte viti më sfidues dhe më përjetues i jetës dhe karrierës së pashoq të Xho Bajdënit. Zëvendëspresidenti Bajdën udhëtoi më shumë se njëqind mijë milje atë vit, rreth e qark botës, duke u marrë me krizat në Ukrainë, Amerikën Qendrore dhe Irak. Kur vinte një telefonatë nga Nju Jorku a Kapitol Hilli, Kievi a Bagdadi, “Xho, kam nevojë për ndihmën tënde”, ai përgjigjej pozitivisht. Për dymbëdhjetë muaj, ndërsa Bo luftonte për jetën e tij, të cilën e humbi, zëvendëspresidenti mbante në ekuilibër thelbin e dyfishtë të jetës së tij; përgjegjësia ndaj vendit dhe përgjegjësia ndaj familjes. Gjithnjë me çështjen e kandidimit për president në mendje.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Rrugetimi i Silkes
01,400LBazuar në historinë e vërtetë të Silka Klainit, libri “Rrugëtimi i Silkës” ka shitur miliona kopje në mbarë botën… Kjo është historia e një gruaje që i mbijeton kampit famëkeq të Aushvicit dhe më pas e degdisin sërish në internim… Silka Klain është tetëmbëdhjetë vjeçe kur kampi I përqendrimit Aushvic-Birkenau çlirohet nga ushtria sovjetike. Ajo është vetëm një nga gratë dhe vajzat e shumta që dënohen me punë të detyruar, me akuzën se kanë ndihmuar nazistët gjatë Luftës së Dytë Botërore. Askush nuk i mori parasysh arsyet që e çuan Silkën dhe shumë të tjera si ajo, në atë zgjedhje makabre. Sapo mbërrijnë në gulagun Vorkuta në Siberi, ku Silka duhet të vuajë dënimin 15-vjeçar, e gjendur përballë tmerreve të vjetra e të reja, çdo ditë para një sfide të re, Silka rreket të përdorë edhe një herë zgjuarsinë, sharmin dhe bukurinë e saj për të gjetur rrugën drejt mbijetesës. Pasi miqësohet me një mjeke dhe mëson të kujdeset për të sëmurët në kamp, kur duhet të mjekojë një burrë me emrin Aleksandër, ajo zbulon se pavarësisht nga gjithçka, në zemrën e saj ka ende vend për dashurinë…
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Te Vertetat E Luftes Sime
02,000L“Asnje nuk e ndjen dot sa peshon Atdheu ,po nuk ishe jashte tij, sikur se asnjerit nuk i dhemb jashte tij po nuk ke lene pjesen tende atje.Keta jane atdhetaret , qe shpirti udheton me vendin e tyre dhe zemra u rreh per te ne cdo gje ,le te jene mijra kilometra larg.”
Kadri Cakrani
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Unë jam Zlatan Ibrahimoviç
01,300LKy libër i kushtohet familjes sime dhe miqve të mi, të gjithë atyre që më kanë ndjekur dhe kanë qëndruar përkrah meje në ditët fatlume dhe të vështira. Dua t’u kushtoj një mendim edhe të gjithë fëmijëve, sidomos atyre që ndihen pak të çuditshëm e të ndryshëm, që nuk pranohen deri në fund dhe që bien në sy për motive të gabuara.Nuk ka asgjë të keqe të mos jesh njësoj me të tjerët. Vazhdoni të besoni në vetvete; sikurse mëson historia ime, në fund, pavarësisht nga gjithçka, secili mund të gjejë rrugën e vet.
-
Sale!
-
-
Vaji i gurit
01,000LFragment: Cdo gje perqark ishte e ftohte. Muret, dyshemeja, ajri. Megjithate, i doja, sepse merrja fryme dhe mendoja. Hapja syte dhe kujtoja. Cmallesha me cfare kishte mbetur ne mendjen time pas muajve te ferrit. Ishte dhjete tetori. Ditelindja ime. Do te dilja prej atij ferri, do te nisesha drejt shtepise sime, do te kaperceja oborrin, do te hapja porten e shtepise, Vera do te me perqafonte me dashuri, ne dore do te mbante nje shishe Chianti, Nezin do ta kishte veshur me fustan mendafshi, Vimin me fustanken me flutura te verdha qe i hapin flatrat kur ajo te vinte rrotull, Fejziun do ta kishte vene ne gjume. Do te hiqja cizmet, do te varja setren, do te freskohesha. Vera do te kishte nxjerre kostumin tim, kemishen e bardhe. Do te me luste me sy qe te vishesha. Do te uleshim ne tryezen e bukes. Do te me turbullonte Vera me fustanin e bukur qe i derdhej ne trup, do te ngrihesha te merrja kitaren, do te benim gezuar duke lozur me fjalet gjysmake te Vimkos, me seriozitetin e Nezit, me gjumin e Xikos, do te kendonim… do te ishim pak te lumtur… do te jetonim. Sot eshte ditelindja ime e fundit. Dhurata per mua:denimi me vdekje.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
