-
-
-
-
-
-
-
Dashuri shtrigane
01,000L“Dashuri shtrigane”,vepra e fundit e shkrimtarit Roberto Arlt,botuar ne vitin 1932,eshte historia tragjikomike e inxhinierit Estanislao Balder, i cili ne kundershtim me moralin e kohes,vendos te divorcoje gruan e tij, nga perjetimi i nje historie dashurie me nje adoleshente,pak perpara grushtit te shtetit ne vitin 1930.Balder tridhjetevjecar,ben nje jete monotone dhe te stresuar nga puna dhe lidhja bashkeshortore,prandaj ka vendosur qe te gjeje shpetim duke e braktisur familjen.Por,reagimet atipike dhe mendjengushta te familjareve per dashurine,seksin dhe martesen.nuk e tejkalojne optiken e levizjeve te shoqerise se kohes.Arlt eshte nje vezhgues i holle i frymes metafizike dhe absurdit te kesaj shoqerie. Kjo histori dashurie e mrekullueshme dhe analize psikologjike,eshte nje shuplake per kohen,jeten vanitoze,zakonet dhe hipokrizine e shoqerise se Argjentines.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Jam e lumtur qe nena ime vdiq
01,200LNjë autobiografi sa zemërthyese, aq edhe zbavitëse, nga ylli i serialeve “iCarly” dhe “Semi dhe Keti”, për vështirësitë e saj si aktore që në vegjëli, duke përfshirë çrregullimet e të ngrënit, varësinë dhe marrëdhënien e vështirë me nënën imponuese.
-
-
-
-
Me nje fryme
01,200LNje histori per miqesite,mundesite e dyta dhe dashurite e reja,qe te ben te qeshesh me te madhe.
-
-
Një rrëfim lëndues
0900L“Aq sa të bën për të qeshur, po aq edhe ta copëton zemrën.” Charlie Brooker “Një libër i mrekullueshëm, me humor therës dhe të thëna pa dorashka.”
-
Njeriu eshte nje fazan i madh mbi toke
0800LFazani në Gjermani simbolizon më tepër mburrjen dhe mendjemadhësinë, ndërsa në Rumani, është krejt tjetër gjë; fazani është një zog i trembur që nuk di të fluturojë dhe që largohet duke u fshehur në shkurre, një humbës. A do të ishte njeriu një humbës mendjemadh?
-
-
-
-
Qortimet e zotit Shyti
01,100LMe botimin e dy vëllimeve të mëparshme dhe përkthimin e një antologjie në greqishte, autori kish menduar ta mbyllte serinë dhe ta arkivonte krijesën e vet të pashtruar, por nuk i paskësh bërë hesapet mirë me personazhin – meqë zoti Shyti kish ende shumë për të thënë.
I konceptuar si një monolog herë ngacmues, herë intrigues e herë zbavitës, në qendër të një kafeje imagjinare por aq familjare për shqiptarin e këtyre viteve, personazhi përmbledh në vete një traditë që nis ndoshta me Sokratin e dialogëve, duke i dhënë kafesë së thjeshtë të mëhallës tiranase atributet e skenës së një teatri antik, ku nuk mungon as kori, as personazhet satelite e ndonjëherë as publiku i imagjinuar.
-
-
-
-
-
-
