Dykendeshit tone me dheun i mungon nje brinje, Nje tra na duhet te mbajme mbi kokat tona, nje tra catie per qiellin e rende, strehen e care prej nga pikon brenda force mbrapsht rendese mendimesh fluturake qe shkojne si ere, here nga ty tek une e here perkunder, ajo ere fryn brenda fryme te lire fati patezot, fati te pazot lirie beronje. Jemi mure, ngritur per mbajtur brenda veten, ate medysh ndajme, eshte imja apo jotja fryma e patezot, liria per uri? Dykendeshit tone me qiellin i mungon nje brinje…