Përshkrim
Pjesë nga libri:
…Muajt e fundit atij nuk i pëlqente më nata, ndaj nisi t’i trembej. Natën pamundësia dhe lëndueshmëria ndiheshin më të mprehta. Në heshtjen që vidhej pa rënë në sy, çdo tingull, madje dhe ai më i pafajshmi, ishte për të lajmëtar i rrezikut të paduk-shëm, por të pashmangshëm. Ai i largonte nga vetja këto mendime, por ato ktheheshin sërish dhe nuk i shmangte dot. Në dukje, ai s’kishte për se të frikej. Në shtëpi nuk mbante sende të çmuara, as para, veç atyre për nevojat e përditshme. Honoraret i vinte në bankë që ditën kur i merrte, dhe çdo dhjetë ditë tërhiqte interesat. Me interesat jetonte. Ç’i duheshin më shumë një uloku pa këmbë? Pastaj… edhe ai vetë… mos i duhej kujt? Nga se të kishte frikë? Përgjigjen nuk e dinte. Megjithatë kishte frikë. Çdo natë. Tani mallkonte” ditën kur natyra i fali dëgjim aq të ndjeshëm. Jo kushedi so çfarë, por… të mirë…
Shqyrtime
Ende pa shqyrtime.